Κάνει κάποια λάθη, μερικές φορές θεωρεί τον εαυτό του πιο σημαντικό απ’ όσο πραγματικά είναι.
Αλλά δε λέει ψέμματα.
Όταν ενώνεται με τους άλλους γύρω από τη φωτιά, συζητά με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες.
Ξέρει ότι, τα λόγια του θα μείνουν φυλαγμένα στη μνήμη του Σύμπαντος, σαν τεκμήριο της σκέψης του.
Και ο πολεμιστής συλλογίζεται:
«Γιατί να μιλάω τόσο, αφού σε πολλές περιπτώσεις, δεν είμαι ικανός να κάνω όσα λέω»;
Η καρδιά απαντάει:
«Αφού υπερασπίζεσαι δημόσια τις ιδέες σου, πρέπει να καταβάλεις προσπάθειες να τις σέβεσαι στη ζωή σου».
Ακριβώς επειδή πιστεύει, πώς είναι αυτό που λέει, ο πολεμιστής καταλήγει να γίνει αυτό που λέει πως είναι.