o Πολεμιστής του Φωτός
ξέρει να αναγνωρίζει έναν εχθρό
πιο δυνατό από τον ίδιο.
Αν αποφάσιζε να τον αντιμετωπίσει, θα καταστρεφόταν αμέσως.
Αν αποδεχόταν τις προκλήσεις του, θα έπεφτε αμέσως στην παγίδα.
Χρησιμοποιεί λοιπόν, τη διπλωματία για να ξεπεράσει τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Όταν ο εχθρός φέρεται σαν παιδί, κάνει κι αυτός το ίδιο.
Όταν τον καλεί στη μάχη, προσποιείται πώς δεν καταλαβαίνει.
Οι φίλοι σχολιάζουν: "Είναι δειλός".
Αλλά ο Πολεμιστής δε δίνει σημασία.
Ξέρει πως όλη η οργή και το θάρρος ενός πουλιού είναι μάταια μπροστά στη γάτα.
Σε τέτοιες καταστάσεις, ο Πολεμιστής κάνει υπομονή.
Πολύ σύντομα ο εχθρός θα στραφεί σε κάποιον άλλο για να τον προκαλέσει.
