Να χωράς στην γωνιά της τιμωρίας.
Να χωράς στο θρανίο ενός νηπιαγωγείου κι ας είσαι ο δάσκαλος.
Να χωράς στα παιδικά σου ρούχα.
Να χωράς στη μικρή ζωή.
Να χωράς στο μονό κρεβάτι, που η αγάπη ονειρεύεται συντροφικότητα.
Να χωράς στη στοά που κρύβει το άγνωστο.
Να χωράς παντού... και σιγά σιγά, όλα θα αρχίσουν να παίρνουν το δικό σου σχήμα.
Όπως το καινούριο σου τζίν.
Αρχικά είναι στενό, όμως σιγά σιγά υιοθετεί το καλούπι σου.
Να χωράς παντού...
