Πέταξα μακριά το κλειδί
Έκλεισα την πόρτα στο χθες
Στις λύπες και στις στενοχώριες του
Κλείδωσα μέσα τις μαύρες του στιγμές
Τα περασμένα λάθη και τις αποτυχίες.
Και τώρα πέταξα μακριά το κλειδί.
Κι αναζητώ ένα ηλιόλουστο δωμάτιο
Να το γεμίσω με ελπίδες και χαμόγελα
Και ανοιξιάτικα λουλούδια.
Ποτέ σκέψη θλιβερή
Δεν θα μπει σ’ αυτό το δωμάτιο
Καμιά ανησυχία ή δυστυχία
Δεν θα περάσει το κατώφλι του
Έκλεισα την πόρτα στο χθες
Και πέταξα μακριά το κλειδί.
Το αύριο δεν με φοβίζει πια
Αφού βρήκα το ΣΗΜΕΡΑ!
