Για τις Σχέσεις των ανθρώπων και τη Νέα Χρονιά

«Ας κάνουμε το εφικτό όσο γίνεται καλύτερα. 

Το να υποφέρω επειδή τα πράγματα δεν είναι όπως τα έχω φανταστεί, 
δεν είναι μόνο ανώφελο είναι και παιδαριώδες».

Στις σχέσεις μας ας εφαρμόσουμε την αρχή της οικονομίας:

 «λιγότερο κόστος, μεγαλύτερα κέρδη».

Αν μια σχέση δεν προχωρά, 

ας την κλείσουμε ως ανέφικτη.

Οι σχέσεις είναι ενεργοβόρες,

αν είναι καταφύγιο ή αποτέλεσμα συνήθειας.

Οι σχέσεις από μόνες τους 
δεν μπορούν να είναι ιδανικές, 

αξίζουν όμως τον «κόπο», 

δηλαδή την προσπάθεια,

αν ζούμε με παρόντες,

δηλαδή συναισθηματικά διαθέσιμους 

και όχι με απόντες, 

δηλαδή συναισθηματικούς λιποτάκτες.

Να μην προσπερνάμε τα ανεξήγητα, 

την τύχη και τη σύμπτωση, 

άλλωστε δεν θα μάς δοθούν 
άπειρες ευκαιρίες.

Ας δεχθούμε τις σχέσεις μικρής διάρκειας,

 όχι με απογοήτευση, 

αλλά σαν καλοκαιρινές μπόρες,

που όμως πάντα δροσίζουν τη ζωή μας.

Να είμαστε ηρωικοί με τους άλλους, 

μιλώντας τους με ευθύτητα και αμεσότητα,

 όταν έχουν ανέφικτες προσδοκίες από μας.

Η πορεία της δικής μας ζωής

απαιτεί την ευθύνη μας, 

κανείς δεν ξέρει καλύτερα από μάς

τι χρειαζόμαστε πραγματικά.

Κανείς δεν θα μάς θεραπεύσει

τις αγωνίες μας, 

δεν θα γεμίσει τα κενά μας 

ή θα φτιάξει τη ζωή μας, 

ούτε κι εμείς των άλλων, 

αυτό είναι και ανέφικτο και απογοητευτικό.

Μπορούμε όμως 

να κάνουμε πράγματα μαζί για τις ζωές μας.

Ο καινούριος χρόνος ας μας κάνει λιγάκι «ασεβείς» με τα πρέπει μας, 

να βάλουμε στη ζωή μας λίγο χρώμα

από σκανταλιά, ανεμελιά,

μια εφικτή διέξοδο 
από τους υποχρεωτικούς κανόνες της καθημερινότητάς μας.

Κείμενο του  Χόρχε Μπουκάι (Jorge Bucay)