Η καθαρή ομορφιά της πεταλούδας ερμηνεύεται σε ένα μύθο των Πάπαγκο.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο δημιουργός ένιωσε θλίψη για τα παιδιά, όταν συνειδητοποίησε ότι το πεπρωμένο τους ήταν να γεράσουν και να γίνουν αδύναμα πλάσματα.
Μάζεψε, λοιπόν, τα όμορφα χρώματα από διάφορες πηγές όπως το φως του ήλιου, τα φύλλα, τα λουλούδια, και ο ουρανός.
Έβαλε τα χρώματα σε ένα μαγικό σακκούλι και το παρουσίασε στα παιδιά.
Όταν εκείνα το άνοιξαν, οι χρωματισμένες πεταλούδες πέταξαν έξω ελεύθερες, γοητεύοντας τα παιδιά, που δεν είχαν δει ποτέ τίποτα τόσο όμορφο.
Οι πεταλούδες τραγούδησαν κι έκαναν τα παιδιά ακόμα πιο ευτυχισμένα.
Όμως, τα πουλιά παραπονέθηκαν στο δημιουργό, γιατί οι πεταλούδες ήταν τόσο όμορφες και μπορούσαν να τραγουδούν, όπως τα πουλιά.
Για αυτό ο δημιουργός απέσυρε από τις πεταλούδες τη δυνατότητα να τραγουδούν.
Από τότε, αν και όμορφες, παραμένουν σιωπηλές....
Από τότε, αν και όμορφες, παραμένουν σιωπηλές....
Πηγή: Βικιπαίδεια
